Isla de Sol
Door: Jan en Margriet
Blijf op de hoogte en volg Jan
14 Augustus 2008 | Bolivia, Copacabana
Copacabana, 2008-08-14
Vandaag maken we een tocht naar het Isla de Sol, het heilige eiland van de Inca´s in het Titikakameer. Maar eerst ontbijt. We zijn om half acht bij een restaurant en moeten om kwart over acht aan boord. We geven bij de ontbijtbestelling (door ervaring wijs geworden) dus maar meteen aan dat we haast hebben. Maar of het helpt... De man in het restaurant heeft een driedubbelrol: hij komt de bestelling bij ons opnemen, hangt het briefje op bij het loket naar de keuken, loopt om naar de keuken, pakt het briefje op en begint aan de bestelling. Even later is hij met een schuldige blik opeens helemaal verdwenen en komt later terug met... een zakje eieren. Maar eerlijk is eerlijk, binnen een half uur hebben we ons ontbijt. De normen zijn duidelijk anders dan in Peru. Hier zie je maar weer dat een land verder heel veel verder kan zijn.
Daarna op de boot, twee uur varen naar het eiland. Prachtig, wat een mooie uitzichten over het diepblauwe meer met besneeuwde bergen op de achtergrond. We maken een wandeling van noord naar zuid over het eiland. Eerst naar een heilige plaats van de Inca´s met opgravingen en een heilige rots; daarna een forse wandeling. Wat een fantastische uitzichten over het heldere meer. We zien Peru in de verte liggen. De tocht is weer heel anders dan het eilandbezoek in Peru; het eiland is nauwelijks beloond. We zien ook weer een aantal condors. We lopen wel in een optocht van toeristen, iedereen maakt dezelfde wandeling. Het duurt langer dan was aangekondigd, zodat we ondanks gejakker op het laaste stuk te laat komen voor de boot terug. Gelukkig gaat er een half uur later nog een boot (de laatste van de dag). Die halen we wel. Na een korte tussenstop bij een opgraving varen we terug naar Copacabana. Ook hier blijkt weer eens dat we ver van huis zijn: de bestuurder van de boot bestuurt de buitenboortmotor met zijn voet (waardoor het wel wat slingert) en kijkt langs de zijkant van de boot naar het verkeer. Onderhand kaart hij met zijn collega´s (waardoor vooral bij het delen de boel nogal slingert). Het gaat geukkig allemaal niet zo hard, 10 km/h en komen veilig aan.
We rusten even uit in ons hotel en gaan eten. Een chiquere tent dan gisteren (die had wel iets van een stel studenten dat samen succesvol in een huis woont en besluit samen een restaurant te beginnen - dit gold ook voor de keuken). Nu dus prima eten. We hadden het verdiend, want onze lunch was niet meer geweest dan twee bananen en een stel koekjes.
Al met al weer een prima dag.
Vandaag maken we een tocht naar het Isla de Sol, het heilige eiland van de Inca´s in het Titikakameer. Maar eerst ontbijt. We zijn om half acht bij een restaurant en moeten om kwart over acht aan boord. We geven bij de ontbijtbestelling (door ervaring wijs geworden) dus maar meteen aan dat we haast hebben. Maar of het helpt... De man in het restaurant heeft een driedubbelrol: hij komt de bestelling bij ons opnemen, hangt het briefje op bij het loket naar de keuken, loopt om naar de keuken, pakt het briefje op en begint aan de bestelling. Even later is hij met een schuldige blik opeens helemaal verdwenen en komt later terug met... een zakje eieren. Maar eerlijk is eerlijk, binnen een half uur hebben we ons ontbijt. De normen zijn duidelijk anders dan in Peru. Hier zie je maar weer dat een land verder heel veel verder kan zijn.
Daarna op de boot, twee uur varen naar het eiland. Prachtig, wat een mooie uitzichten over het diepblauwe meer met besneeuwde bergen op de achtergrond. We maken een wandeling van noord naar zuid over het eiland. Eerst naar een heilige plaats van de Inca´s met opgravingen en een heilige rots; daarna een forse wandeling. Wat een fantastische uitzichten over het heldere meer. We zien Peru in de verte liggen. De tocht is weer heel anders dan het eilandbezoek in Peru; het eiland is nauwelijks beloond. We zien ook weer een aantal condors. We lopen wel in een optocht van toeristen, iedereen maakt dezelfde wandeling. Het duurt langer dan was aangekondigd, zodat we ondanks gejakker op het laaste stuk te laat komen voor de boot terug. Gelukkig gaat er een half uur later nog een boot (de laatste van de dag). Die halen we wel. Na een korte tussenstop bij een opgraving varen we terug naar Copacabana. Ook hier blijkt weer eens dat we ver van huis zijn: de bestuurder van de boot bestuurt de buitenboortmotor met zijn voet (waardoor het wel wat slingert) en kijkt langs de zijkant van de boot naar het verkeer. Onderhand kaart hij met zijn collega´s (waardoor vooral bij het delen de boel nogal slingert). Het gaat geukkig allemaal niet zo hard, 10 km/h en komen veilig aan.
We rusten even uit in ons hotel en gaan eten. Een chiquere tent dan gisteren (die had wel iets van een stel studenten dat samen succesvol in een huis woont en besluit samen een restaurant te beginnen - dit gold ook voor de keuken). Nu dus prima eten. We hadden het verdiend, want onze lunch was niet meer geweest dan twee bananen en een stel koekjes.
Al met al weer een prima dag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
