De jungle van Manu

Weer om vijf uur op voor een tocht over een ander meer. We zien de reuzenotters nu van dichtbij en weer heel veel vogels en apen. We zien weer een capyvara, maar deze gaat er snel vandoor. Daarna een andere uitkijktoren, nog hoger dan die van gisteren. Je kijkt echt over de bomen heen en ziet meer van de structuur van het oerwoud. Opvallend is het verschil in dichtheid op de verschillende plekken. We gaan daarna nog even naar het eiland waar het personeel van de lodge woont. Ze hebben samen een aapje als huisdier dat de als baby gevonden en grootgebracht hebben. Hij kan niet meer de vrije natuur in, omdat hij niet meer wordt opgenomen in een groep.

Wanneer we inde bungalow terugkomen blijkt er een duur zakmesje verdwenen te zijn dat in de badkamer lag. Ik zoek overal, maar vind het niet. Ik meld het via de gids aan het management. Even later komt de manager aan met het mesje. "Ze waren in onze bungalow gaan zoeken en hadden het tussen het bed en de muur gevonden." Op dit soort momenten kun je maar beter niet doorvragen.

Na lunch en siesta maken we tijdens de middagwandeling de lijst met apen compleet. We hebben alle soorten gezien die er voorkomen. Uiteraard zien we ook weer toucans en papegaaien. Onze gids lokt de vogels met van te voren opgenomen geluiden.

Na het diner maken we nog een avondwandeling. We overwegen om nog een tweede keer naar de tapirs te gaaan om ons geluk opnieuw te beproeven, maar er zijn al twee andere groepen, dus dat zit er niet in. Tijdens de wandeling in het donker zien we kikkers, rupsen, grote spinnen en een beest dat het midden houdt tussen een spin en een schorpioen.

Zittend op het trapje voor de bungalow genieten we van de geluiden en de heldere sterrenhemel.